چرا نیستی؟؟ چرا مستی؟؟ کجایی؟
اصلا برو تمام دیوارهای اتاقت رو از عکس شهدا پرکن… هر روز برو گلزار شهدا ، اسم شهیدت که میاد ذوق کن و قربون صدقه برو…
بزار راحتت کنم!!
اصلا برای شهدا انقدر اشک بریز و ناله کن و توی سر و صورت خودت بزن تا از هوش بری!!!! همه ی اینها به کنار و درجای
خودشون خیلی هم خوب اما… ؛ وقتی راهشون رو ادامه نمیدی ، وقتی دست روی دست گزاشتی وقتی به همین راحتی از وظیفه ، شونه
خالی میکنی ، وقتی توی خط نیستی ، وقتی به قلب دشمن نزدی ، وقتی سیستم کارهات شده تدافعی!
وقتی هیچ حرکتی نکردی ، وقتی خودی نشون ندادی… وقتی شهدا ازت دلخورن…!! وقتی شهدا ازت دلخورن…!! دیگه چه فایده ای
داره…؟؟؟ شهدا سوختن ، پرپر شدن ، رفتن…! بی انصاف حواست هست؟ حواست هست کجایی؟ داری چیکار میکنی؟؟ داری کجا
میری؟؟؟ داری کجا میری؟سرگرم چی کردی خودتو که خط مقدم از یادت رفت؟
انقدر ناله نزن که : “کاش توی زمان دفاع مقدس بودم . کاش اون دوران قشنگ رو حس میکردم ” ؛ فکر کردی خدا باهات دعوا داره؟
فکر کردی خدا راه رو بهت بسته؟ فکرکردی در جهاد اکبر و اصغر و بروت بسته؟
چرا باور نداری میدون جنگ تو اینجاست ؟؟ چرا نیستی؟؟ چرا مستی؟؟ کجایی؟ کجایی؟؟
رسم عاشقی تاخیر نیست!!!!!!!!!!!!!!